બે અક્ષરો નો શબ્દ અને દરેક પ્રોધ્યોગિકી સંસ્થાન મા ભણતા student નુ સપનું કે કરવો તો ધંધો જ છે પણ બધા સફળતા નથી મેળવી શકતા જાણુ છુ અને જેને પૈસા ની તાતી જરૂરિયાત છે તે આ સાહસ કરવામાં પાછો પડે પણ તેમાં એ અપવાદ હશે. કેમકે ધંધો સમય માગી લે અને સફળતાની ખાતરી આપી શકવી અઘરી છે.
નોકરી કરવી એ કાઇ ખોટું નથી પણ મારા મન મુજબ ગુલામી છે અને આ મારો અંગત અભિપ્રાય છે બની શકે વિચાર સરણી મુજબ તેઓ સાચા હશે પણ ધંધો નાનો હોય પણ આપડા વિચાર મુજબ કામ કરવા ની અને ભૂલો કરી ને શીખવા ની મજા અલગ છે.બની શકે કે ધંધો કરી ને બધા ઍલન મસ્ક ન બની શકે પણ આપણી મરજી થી જીવવા ની અને કોઇ ની જોહુકમી ની ચિંતા નહી એમાં મારા મુજબ મજા છે.
મોટી કંપની મા આપણ ને challenging લાગતા પ્રોજેકટ મલે પણ મારા મને નાનુ પણ આપડા દમ પર કરવામાં આવ્યું હોય એવું કામ મહામૂલુ છે.
અને સફળતા ની શક્યતા ઓછી હોય એટલે પ્રયત્ન પણ ના કરીએ એ ખોટું છે. કેમકે નોકરી કરતા લોકો ને પુછ્યું તો કહે ધંધો કરાય અને ધંધા વાળા નોકરી નુ કે એટલે આપડ ને જે ગમે એ અલ્લડ બની ને કરવા નુ અને એ અભિગમ જ આપડ ને આગળ લઈ આવશે……
નોકરી માટે લઘુતાગ્રંથિ નથી પણ બસ એક જ ધૂન છે મન માં ધંધો (અને નોકરી ન મળે એટલે આજ એક ઉપાય છે.)😂
એક અનુભવ
(કોલેજમાં l and t કંપની આવી 25 હજાર રૂપિયા માં એટલે સુરતના એક મિત્ર ખ મજાક કરી કે આના થી વધારે તો સુરત માં હીરાઘસુ નો પગાર છે અને ઉમેરી ને કહ્યું કે નાનો ધંધામાં કમાવી લેવાય ત્યાં એક બીજા દોસ્ત એ કહ્યું કે બકા reputation તો l and t ના સાહેબ બનવા માં છે નાના ધંધામાં ઈજ્જત શું તારી. ત્યારે એક મિત્ર એ સરસ જવાબ આપ્યો કે જો કરસનદાસ પટેલ એ ઘર ઘર જઈ ને સાબુ વેચવા માં ઈજ્જત નો વિચાર કર્યો હોત તો આજે નિરમા કંપની ઊભી ના હોત.)